گفتم که نرو مده آزارم
آخر ز فراق تو بیزارم
از نرگس چشم تو بیمارم
دیگر تو مده جور بسیارم

در کوی تو من شدم افسانه
با یاد تو دل شده دیوانه
از بوسه لب بده پیمانه

ای دشمن دل آفت جانم
بشنو تو دمی آه و افغانم
زین بیش مکن تو پریشانم