دره به دره هوای پغمان به دره
دسمال نگارشوم که بادم ببره
بادم ببره به سوی یارم ببره
سر در بغلش مانده و خوابم ببره

قبای چید ز بلبل داره یار جان
دوازده بند کاکل داره یار جان
دوازده بند کاکل غنچهء گل
هوای شهر کابل داره یار جان

در این دشت کلان غوغا کنم من
ترا از بوی گل پیدا کنم من
تو خو از بوی گل پیدا نمیشی
جوانی را به غم سودا کنم من

به سر داری نگار دستمال جالی
مه زحمت میکشم در کرد شالی
دلم میشه که پیش تو بیایم
خجالت میکشم از دست خالی