بتخانه نشين هستم، از كعبه سخن دارم
عيب است مسلمان را اين كيش كه من دارم

هرهشت بهشت اينجا در دامن يك مست است
كوثر به گدا بخشد، ساقی يی كه من دارم
تا جان ندهم جانان ، هرگز ننمايد رُخ

گر پوش مزارم را، از برگ گيا كردند
دهقان همين دشتم، از سبزه كفن دارم